Το ασαφές παρόν και μέλλον της ΕΛΒΟ

Η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων, η οποία για δεκαετίες ήταν μοχλός ανάπτυξης της ΒΙΠΕ Σίνδου, καθώς έδινε δουλειά τόσο σε εκατοντάδες εργαζόμενους, όσο και σε δεκάδες μικρότερες εταιρίες, τα τελευταία χρόνια φυτοζωεί. Οι παραγγελίες των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν περιοριστεί κι έρχονται καθυστερημένα, ενώ το πρόβλημα της ρευστότητας είναι, πλέον, οριακό. Το 2010 η εταιρία πραγματοποίησε τζίρο 29 εκατ. ευρώ και είχε ζημίες 20 εκατ. ευρώ, ενώ παρατηρούνται μεγάλες καθυστερήσεις στις πληρωμές των περίπου 500 εργαζομένων.

Τον περασμένο μήνα οι εργαζόμενοι στην ΕΛΒΟ βγήκαν στους δρόμους και κατέβηκαν με τα στρατιωτικά Χάμερ στα διόδια Μαλγάρων διαμαρτυρόμενοι για την πλέον του ενός μήνα καθυστέρηση καταβολής της μισθοδοσίας. Στις αρχές Μαρτίου η κατάσταση ομαλοποιήθηκε, αλλά ουδείς γνωρίζει για πόσο. Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, φαίνεται ότι «ξεμπλοκάρουν» κάποια -επί χρόνια παγωμένα- προγράμματα των ενόπλων δυνάμεων, που θα αυξήσουν το αντικείμενο της επιχείρησης, με πρώτο -πιθανότατα- αυτό της ανακατασκευής αρματοφορέων για τον ελληνικό στρατό, ύψους 9,74 εκατ. ευρώ (σ.σ . πρόκειται για 77 αρματοφορείς Oskhosh M 911).
To «ξεπάγωμα» των συμβάσεων αναμένεται με τη σειρά του να ικανοποιήσει τις τράπεζες, φέρνοντας θετικές εξελίξεις στο θέμα του ανοίγματος γραμμής πιστώσεων, ύψους 15 εκατ. ευρώ (συν άλλα 15 εκατ. για έκδοση εγγυητικών επιστολών) με εγγύηση του δημοσίου, που διαπραγματεύεται η εταιρία.
Στις γραμμές παραγωγής βρίσκεται σήμερα πρόγραμμα κατασκευής 309 οχημάτων για τις ένοπλες δυνάμεις της Κύπρου, προϋπολογισμού 38 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, το πρόγραμμα, ένα μέρος του οποίου είχε ήδη εκτελεστεί, παρέμενε για περισσότερους από δύο μήνες αδρανές, λόγω έλλειψης της απαιτούμενης ρευστότητας για τη λειτουργία των γραμμών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι τράπεζες που θα στηρίξουν το εγχείρημα αναζωογόνησης της ΕΛΒΟ είναι η Εθνική, ως επικεφαλής και συμμετέχουν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, η Τράπεζα Αττικής και η Τράπεζα Πειραιώς. Η αρχική διαπραγμάτευση μεταξύ της ΕΛΒΟ και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων αφορούσε άνοιγμα μιας πιστωτικής γραμμής ύψους 15 εκ. ευρώ, καθώς και μια ισόποση εγγυητική, την οποία η βιομηχανία θα μπορεί να κάνει χρήση για να λαμβάνει μέρος σε διαγωνισμούς που την ενδιαφέρουν.
Το ελληνικό δημόσιο έχει υπό τον έλεγχό του το 51% της ΕΛΒΟ και το υπόλοιπο ποσοστό κατέχουν ιδιώτες (Μυτιληναίος με 43% και Λαϊνόπουλος με 6%), οι οποίοι πάντως δείχνουν να μην ενδιαφέρονται ιδιαίτερα... Μάλιστα, ο όμιλος Μυτιληναίου επιχείρησε πρόσφατα απαγκίστρωση από την ΕΛΒΟ, χωρίς να αξιώνει οτιδήποτε. Σύμφωνα με πληροφορίες, η διοίκηση του επιχειρηματικού ομίλου είχε συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών στις αρχές Φεβρουαρίου και αποφάσισε να προσφέρει στο Δημόσιο, έναντι 1 ευρώ, το σύνολο της συμμετοχής του στην ΕΛΒΟ, με σκοπό να το διευκολύνει σε τυχόν επαφές του με στρατηγικούς εταίρους για μερική ή και ολική αποκρατικοποίηση της βιομηχανίας.
Τι πήγε στραβά και η ΕΛΒΟ παραπαίει; Από τα 4 επιχειρησιακά σχέδια που εκπονήθηκαν από το ιδιωτικό management, κανένα δεν εκτελέστηκε όπως είχε σχεδιαστεί, ενώ και το Μνημόνιο που είχε υπογραφεί επί κυβέρνησης ΝΔ ουδέποτε ενεργοποιήθηκε. Κατά μία άλλη εκδοχή, ωστόσο, ο όμιλος Μυτιληναίου πήρε ό,τι ήταν να πάρει από την ΕΛΒΟ και αποχωρεί.

Στροφή σε πολιτικά οχημάτα;
Πριν από λίγες εβδομάδες ήρθε στη Βουλή και μια ενδιαφέρουσα πρόταση. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ε. Αμανατίδου πρότεινε η ΕΛΒΟ να είναι "η πρώτη επιλογή σε κατασκευή, ανακατασκευή, επισκευή και συντήρηση όλου του στόλου των Ενόπλων Δυνάμεων, της Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής, του ΕΚΑΒ, των αστικών λεωφορείων, των απορριμματοφόρων των ΟΤΑ"…

Το ασαφές παρόν και μέλλον της ΕΛΒΟ